قسمتی از متن کتاب کویر - دکتر شریعتی
چشم هایی خاکستری داشت.یعنی چه خاکستری؟ یعنی هیچ!
فقط می گویم تا گفته باشم که سیاه نبود، آبی نبود، ازرق نبود، سبز نبود و به رنگ های دیگر نبود و ...
خاکستری هم نبود
اصلا مثل اینکه هیچ رنگی نداشت... ما غالبا آنچه را که به هیچ رنگی نیست می گوییم خاکستری رنگ! مگرنه؟
آب(نه دریا، رود...آب) یک قطره آب، باران، اشک... به چه رنگی است؟ هیچ! اما بیشتر دلمان می خواهد بگوییم خاکستری رنگ. چرا؟
زیرا چشم های سطحی کودن ما بی رنگی را نمی تواند دید.
چرا شب هیچ نمیبینیم؟ چرا همه شب کورند؟
چون شب رنگ ها می روند و چشم های ما- که جز رنگ ها را در این عالم شگفت نمیبینند- کور می شوند!
و اگردر روز یک «بی رنگ» را بتوانیم دید آن را حتما باید به رنگی بنامیم؛ به چه رنگی؟ ناچار خاکستری!
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۱ ساعت 15:33 توسط فروزنده
|
هیچی نمیفحمیدم...رفتم پیش بچه حا ببینم چی میگن...با اینکه اونا حم امتهان فیزیک داشتطن نشسطه بودن راجع به ایام غدیم و فیلمایی که طلویزیون نشون میداده ....جومونگ! سوسانو! یانگوم! این فیلم فضاییه که اصمش یادم نیص...که شهاب داشت بهرام داشت...ستاره ...ناهید...
(غابل طوجه:بنده طهرانم)
خیلی دلم واصه بچه حای کلاصمون طنگیده بود 
... شما بفرمایین!
عاخر بی سواتی هستیم.