صلام دوستان گلم
اول باید معزرت خواهی کنم از نویسندگان عزیز بیصواد ها که پشت سرهم پست میزارم!
این شعر رو هم تقدیم میکنم به ... ، بخونید متوجه میشید نظر یادتون نره

 

تو را دوست می دارم به سان هیچ دوست داشتنی

تو را دوست می دارم به از جان خویشتنی

تو را دارم و دوست می دارم
تا که باشم و تو را داشته باشم

تو را دوست می دارم که باشد
که او را بتوان دوست داشتنی

تو را دوست می دارم که
دوست داشتنی ترین جلوه ی او در دوست داشتنی

تو را می خواهم و می خوانم او را
که بداند مرا  لیاقت این دوست داشتنی

تو را دوست می دارم و دوست می دارم که آیا
تو را در خور این دوست داشتنی؟

تو را دوست می دارم و دوست دارم که خلقت
بدارد این دوست داشتنی

تو را دوست می خوانم که باشدتو را دوست می دارم
بدارد دوست تو را این واژه ی دوست داشتنی

تو را دوست می دارم و می خواهم
که بداردم دوست،یک هزارم این دوست داشتنی

تو را دوست می دارم و دوست می دارم و دوست می دارم و
هر لحظه فزونتر می رود این دوست داشتنی

و به دوست داشتن ،
که تو را آنچنان که می گویم دوست می دارم.

محسن.م